Η φωτογραφία αυτή ανήκει στην κύρια Άννα και είναι μια προσπάθειά μας να θυμηθεί γνώσεις από τα μαθήματα πιάνου που έκανε ως παιδί.
Είχα ένα υπέροχο πιάνο με πελώρια ουρά στο σπίτι. Τώρα πια κάθεται σε μια γωνιά. Λες να το φέρουμε εδώ; Να μου μάθεις σε αυτό;
Η μουσική μοιάζει σε αυτή τη στιγμή να είναι γέφυρα που συνδέει την ανάμνηση του παρελθόντος και αφυπνίζει το μικρό παιδί μέσα της. Το μικρό παιδί κάθεται ξανά στο πιάνο και προσπαθεί να θυμηθεί, να μάθει από την αρχή. Η διαδικασία αυτή λειτουργεί θεραπευτικά, γεννώντας ξανά τη χαρά της μάθησης και τη δημιουργίας, ως απάντηση σε συναισθήματα ματαίωσης που φέρνει ο χρόνος μέσα μας.
Όλια Παμπουκίδου
Ψυχολόγος στον Άκτιο